vrijdag 15 maart 2013
De merkwaardige mier
Het mannetje wachtte op dat wat komen zou, de enige taak in zijn korte leven, het bevruchten van de koningin. Doordat hij al wist dat dit niet zou lukken, zwaar beschadigd, gingen zijn gedachten uit naar de kolonie. Een individu van de kolonie aanspreken was zinloos, maar met het geheel was dat anders. Hij deed verwoede pogingen door te dringen in het wezen van de geordende krioelende meute. Zoals te verwachten zonder succes. Reflecteren was zinloos, meedoen was de boodschap. Omdat hij geen deel uitmaakte van het geheel, werd hij volkomen genegeerd. Hij werd de eerste schrijvende mier, die met een kriebelschrift in een onbekende, zwierige taal enige mierenslogans in het zand krabbelde voordat hij roemloos ten onder ging.