Gescheurd licht

Weemoed

Mijmering

Het viel niet te ontkennen, dat hij met moordlustige neigingen rondliep. Niet dat hij al iemand bedreigd had, nee integendeel, hij was de voorkomendheid zelve, maar er zat ruis op de golven.

Nadat hij tevergeefs geprobeerd had een spin te ontpoten, de spin was al dood voordat het zover was, begon hij alle madeliefjes, die sowieso overbodig waren in de winter, te ontwortelen.

Een kind sprak hem daarop aan en verwonderde zich over zijn bezigheid. Hij keek in haar ontwapenende ogen en schaamde zich dood.

Hij schrok wakker en meende dat hij enkel gedroomd had, maar dat klopte niet, hij was klaarwakker en zag zijn mijmering voor een droom aan. Het werd tijd voor een gespecialiseerd onderzoek.

Vergissing

Ongewenst en ongewild kwam hij in een geloofsdiscussie terecht. Hij kwam al snel tot de conclusie dat de almachtige schepper een sadist moest zijn. Hij had zijn schepping immers voorzien van een keuze tussen goed en kwaad en wist vanzelfsprekend al van te voren dat dit nooit goed kon aflopen, alwetend als hij was.

Mocht het ooit nog goed aflopen, dan was dit wel ten koste gegaan van een onmetelijke hoeveelheid menselijk leed.

Mogelijk was de schepper iets te laconiek geweest over de gevolgen van deze keuzemogelijkheid, maar om er zeker van te zijn dat het hem niet aan vermaak zou ontbreken had hij er in ieder geval voor gezorgd dat de levende wezens voortdurend bezig waren met eten en gegeten worden om te overleven. Verwikkeld in een strijd op kort leven en lang dood zijn.

Onnavolgbaar

Kris kras suizend door een onbekende ruimte zocht het basale stofje een laatste plaats om te rusten. Echter, in plaats van rust, vond het almaar meer zuster- en broederstofjes. Het verloor zijn identiteit in het geheel, ging op in de massa. Het was niet langer te onderscheiden.

De waarnemer, geoefend in het veranderen van de samenstelling van het geheel, redde het uit zijn anonieme bestaan, zodat het rustig als stofje weer kon neerdalen om een plekje te zoeken als bouwsteen van een nieuw lichaam. Achteraf geïdentificeerd als kakkerlak of iets anders van een dergelijke strekking.

Doorsnee parameter

Rotterdam en in de Kunsthal, augustus 2008

Antony Gormley

Verloop

Aangezien hij veel tijd verloor met het naast elkaar zetten van onvergelijkbare objecten, was de correlatie van het uiteindelijke resultaat van generlei waarde. Maar er was niemand die dat wist of bemerkte.

Het gevolg was, dat men er van uit ging dat de seksuele obsessie relevant was, terwijl die in werkelijkheid enkel toegevoegd was, omdat hij er over gedroomd had.

Vele statistici, voornamelijk mannen, gingen aan de haal met de uitslag. Het werd een geloofwaardige verzameling, voortgekomen uit een niet-parametrische regressieve slaap.