Zes dagen en zesentwintig letters

De verbinding met de titel is inmiddels verloren gegaan. De 6 dagen zijn nog binnen bereik, maar de 26 letters willen maar niet vorderen. Of mogelijk ook weer wel of juist niet. Dubbele ontkenningen en onmogelijke implicaties, exclusief of inclusief of.

Achtergestelde belanghebbenden cirkelden door een fictieve gang, hersenloos inheems jaknikkende koppen, langs meedogenloos na-ijverige opposanten, potsierlijke querulanten, richting sluis, totaal ultiem verval, woedend xenofoob, ijzingwekkend zinledig.

Hij beleefde een sleurdag of was het een slagdeur die open stond, geketend in alledaagsheid en niet vooruit te branden. Dus vergeef hem zijn geneuzel, laat hem maar doormodderen in zijn pogingen nu eindelijk eens verder te komen dan overleven. Het blijft behelpen met zo'n man.

Verloren

Een zoekend hoofd
Verkrampte ziel
Radeloos geslacht
Hoofdloze gedachten
Vernauwde bloedvaten
Doolhof
Afzonderlijke woorden
Pijnloze gevoelens
Pervers
Zinledig geweld
Holle klanken
Opdringend sentiment
Liefdeloos
Verstarde ogen
Een gesloten hart
Armzalig
Zuinige mond
Verstard gevoel
Een menselijk wezen

De zevende dag was een rustdag.

Advertentie

Man, beslist nog geen vijftig, probeert zich soms jonger te doen voorkomen, maar toch ook wel regelmatig zuchtend, doorgaans voorkomend in gedrag, echter door genetische aanleg en/of aanklevende omgevingsinvloeden ook vaak afwijzend, onheus achtervolgd en doelloos dolend, in bezit van zwemdiploma, zoekt serieuze kennismaking met een inspirerend niemandsland om vandaar verder af te dwalen dan wel tijdelijk het licht te zien, als gangmakende illusie of zomaar, voor de lol, als wapen tegen de verpletterende ernst en endemische herhalingspatronen.

Moedwillig indifferent

(Een mogelijk recursief intermezzo)

Hij wachtte. Zij stak de straat over, verdiept in de informatie op haar display. Hij reed haar omver met zijn auto, een kever (New Beetle). Hij belde de hulptroepen. Ze werd naar het ziekenhuis vervoerd. Hij zocht haar op om verontschuldigingen aan te bieden. Ze belandde in een rolstoel, een dwarslaesie. Hij werd haar vriend en samen ondernamen ze regelmatig uitstapjes, uiteindelijk werden ze geliefden.

Als hij alleen was keek hij herhaaldelijk naar twee bijzondere films, hij kwam er niet los van. 'The Three Burials of Melquiades Estrada' en 'Prairie Love'. Gecreëerd noodlot, onherbergzaamheid, eenzaamheid, leegte, trouw, invulling, opvulling en onontkoombare liefde, dacht hij, luid murmelend, steeds weer, tragikomisch.

Hij las drie boeken,'Das Kalkwerk', 'Das Schloß' en 'In der Strafkolonie', met identieke gedachten als boven tot gevolg.

Op de achtergrond altijd vergezeld van 'Der Ring des Nibelungen' van Richard Wagner.

Hij was een gewezen 'quant' die het leven een nieuwe invulling probeerde te geven.

Beelden overdenken

Abstract dus, maar wat is dat niet. Denkbeeldig denkt men verder te komen, al verdraagt het denken op termijn vaak die beelden niet meer. Je loopt vast tenzij je getraind bent in het gedisciplineerd ontwijken en dat is nog geen garantie. Dus maar weer even concreter, al is dat waarschijnlijk ook denkbeeldig. Men verhoudt zich tot elkaar, wordt ouder, takelt af en verliest grip. Een interpretatie van een wederzijdse geschiedenis, denkbeeldig dus, maar uiteindelijk in de beperkende omstandigheden onleefbaar. Zo ongeveer verloopt de film 'Amour', een aangrijpend portret van vermogen versus onvermogen in de dagelijkse extreme omstandigheden.

Consistent

De werkelijkheid aan de kant. Een paar axioma's geformuleerd, los van de fysische realiteit.Wel consistent, maar helaas niet te bewijzen. Dus consistent tot het tegendeel zich voordoet. Toch geen zuivere koffie, maar zoals andere disciplines, die de werkelijkheid beschrijven, verklaren en voorspellen, onder het juk van mogelijke falsificatie. Niet per definitie waar.

Een voortbrengsel van de hersenen, zoals logica en filosofie in strikte zin. Kleurloze rode liefde verdraagt geen tegenspraak.

Alfaatje nooitgedacht

Als alfaatje met een pretpakket had ik altijd weinig op met wiskunde. Ik heb het zelfs ooit gepresteerd om een 1/2 te halen, dus nog lager dan het cijfer 1. Wel mooi wiskundige score, nietwaar? Misschien was ik te jong, misschien had ik andere prioriteiten. Wie zal het zeggen. Of 'voorgoed ongeschikt' wellicht, wat ik ook nog ergens op een of ander officieel briefje heb staan.

The Joy of Sets

Niet de Joy of Cooking, niet de Joy of Sex, noch the Joy of Killing all left and right Wing Intellectuals, maar verzamelingen vullen de hersenen na een worsteling met genoemd boek in de titel.
Ongedurige kippen, vadsige katten, luiaards, valdeurspinnen en octopussen om maar eens een niet geheel willekeurig rijtje van elementen te noemen kunnen deel uitmaken van zo'n verzameling, naast de lege verzameling.
LAST, niet Last & Co, Lauriergracht 37, maar the Language of Set Theory sluimert in het hoofd. Nee geen LoST, want dat klinkt zo verloren, geen LST, omdat de laatste medeklinker stemhebbend leidt tot niet controleerbare, steeds wisselende en vormeloze elementen.
Ordinaal, kardinaal, keuzeaxioma, recursiviteit, boomdiagram, venndiagram, ordening en verzamelingen van verzamelingen van verzamelingen.....

Logische operatoren en het gras is groen dan en slechts dan als het gras groen is. Blijkbaar blijft er heel wat hangen, gecombineerd met de al aanwezige kennis van taalfilosofie en theoretische grammatica.Te veel om hier allemaal ongeordend op te sommen.
Weet ik nu meer? Heb ik wat geleerd? Ook wiskunde is niet eenduidig en van twijfelachtig allooi. Gewoon toepassen en naar Mars, een mens moet wat met zijn gewenst avontuurlijk leven.

Evolutie

U bent een schitterend ongeluk. Terwijl ik haast om mij te wentelen in de dagelijkse hoogst noodzakelijke bezigheden die geen ander doel hebben dan hun eigen voortbestaan te garanderen dan wel zichzelf te vernietigen, lopen de kippen hierachter de hele dag maar wat te pikken. Bijzonder hoe ze dat de hele dag volhouden met die continu schokkerige bewegingen. De kat heeft niet veel te doen en is alleen maar gefixeerd op eten. De rest van de mensheid staat op, sterft of kwijnt weg. Wat vermaak kan de geest verdoven. Onlangs 'Jagten' gezien, aardige film over hopeloze angst en misverstanden. Ach ja, en je eet weer wat daarna. Het was mooi. Fijn zo.

Niet ik

Voor mijn geboorte was het nog duidelijk wie er allemaal in grote getale vermoord werden en wanneer. Als we de collaterale schade van 40-45 nemen uit de vorige eeuw, dan zijn er zo'n x miljoen mensen vermoord, omdat ze een geïncorporeerd geloof hadden, een andere ideologie of volgens de heersende norm onaangepast waren. Terwijl ik leef zijn er waarschijnlijk al weer meer mensen vermoord in grote getale, maar ik weet niet precies waar, wanneer en waarom.

Gevolg daarvan is dat ik nu hier zit te typen, omdat ik niet vermoord ben. Mogelijk heb ik geen afwijkende mening, of heb ik die wel, maar in een beschermde omgeving. Het meest waarschijnlijke is dat het ik van mij te verwaarlozen is, anders zou ik wel de hele dag naar '24kitchen HD', helaas bijna alleen van Laaglandse bodem, kijken om de revolutie te ontketenen, die voorrang geeft aan de nieuwe dinosaurus, de zwoegende intellectueel, verborgen in de geschiedenis van zijn eigen ontkenning.

Opvoeding

Zo, nu zijn wij toch onwillekeurig allerlei herinneringen aan het ophalen. Blijkbaar is de bijna lege geschiedenis toch iets minder hol dan aanvankelijk vermoed. Mijn vroegste culturele herinneringen zijn waarschijnlijk de museumlessen in het Van Abbe. Ik geloof dat ik die niet onaangenaam vond, maar verder weet ik er nauwelijks meer wat van. Gedurende mijn hele jeugd en tienerjaren bleef ik een regelmatige bezoeker van dat museum. Ook kregen we vanuit de basisschool een keer uitleg over muziekinstrumenten, met een orkest in de stadsschouwburg. Spannender was waarschijnlijk de man met de bonte verzameling dieren die af en toe de school bezocht. Hij vertelde en gaf demonstraties op de speelplaats. Er was een grote wurgslang bij en iedereen mocht dat koude gevaarte aanraken.

De jeugdliteratuur uit de eerste jaren van de middelbare school hebben destijds  bij mij een ware aversie tegen lezen opgewekt. Dat kwam vooral door die geforceerde thematische werkjes over 'volwassen' onderwerpen als bijvoorbeeld echtscheiding. Later ging het weer beter toen er ook andere boeken gekozen konden worden. De eerste serieuze kennismaking met muziek verliep via mijn broer, die op de zolder boven mij woonde en altijd wel wat op had staan. Ons hele gezin is opgevoed met the Doors. Met de blik van nu lijkt de quasi revolutionair Jim Morrison misschien enigszins pathetisch, maar in die tijd van sluimerend groeiend verzet en drang naar een doorbraak op meerdere gebieden vormde hij voor mij wel een geschikt rolmodel. Break on through, to the other side, dat was voor mij geschreven.