Zo, nu zijn wij toch onwillekeurig allerlei herinneringen aan het ophalen. Blijkbaar is de bijna lege geschiedenis toch iets minder hol dan aanvankelijk vermoed. Mijn vroegste culturele herinneringen zijn waarschijnlijk de museumlessen in het Van Abbe. Ik geloof dat ik die niet onaangenaam vond, maar verder weet ik er nauwelijks meer wat van. Gedurende mijn hele jeugd en tienerjaren bleef ik een regelmatige bezoeker van dat museum. Ook kregen we vanuit de basisschool een keer uitleg over muziekinstrumenten, met een orkest in de stadsschouwburg. Spannender was waarschijnlijk de man met de bonte verzameling dieren die af en toe de school bezocht. Hij vertelde en gaf demonstraties op de speelplaats. Er was een grote wurgslang bij en iedereen mocht dat koude gevaarte aanraken.
De jeugdliteratuur uit de eerste jaren van de middelbare school hebben destijds bij mij een ware aversie tegen lezen opgewekt. Dat kwam vooral door die geforceerde thematische werkjes over 'volwassen' onderwerpen als bijvoorbeeld echtscheiding. Later ging het weer beter toen er ook andere boeken gekozen konden worden. De eerste serieuze kennismaking met muziek verliep via mijn broer, die op de zolder boven mij woonde en altijd wel wat op had staan. Ons hele gezin is opgevoed met the Doors. Met de blik van nu lijkt de quasi revolutionair Jim Morrison misschien enigszins pathetisch, maar in die tijd van sluimerend groeiend verzet en drang naar een doorbraak op meerdere gebieden vormde hij voor mij wel een geschikt rolmodel. Break on through, to the other side, dat was voor mij geschreven.
