De iconoclastische narcist

Hij ziet er aantrekkelijk uit, innemend, imponerende blik en ontwapenend gedrag. Hij gelooft dat iedereen hetzelfde belangrijk, interessant en aannemelijk vindt. Alles wat hij beleeft, leest, bedenkt en construeert moet er uit. De werkelijke zaken in het leven die er toe doen worden door hem bedacht.

Hij heeft vele vijanden, maar ziet ze niet, hij ziet alleen zijn bewonderaars. Voor hen gaat hij door tot het bittere eind.

Hij droomt zijn dromen om zo de werkelijkheid vorm te geven en die werkelijkheid past zich aan. Hij is in principe gelijk aan God, maar blijft daar iets onder, omdat hij Hem nodig heeft.

Hubble,..... van bijziend naar veelziend.....

Compositie-oorsprong

Och, hij leest Joseph und seine Brüder

Moeder aan de Amer met daarachter de Merwede

Vijfennegentig jaar, zeven maanden en vijf dagen op planeet Aarde.

Onlangs gevallen, een geschonden aangezicht vol blauwe plekken. Blauw en schaafwonden op armen en benen.

Zo nu en dan bidt ze tot Onze Lieve Heer met het verzoek haar te komen halen. Helaas laat Hij dat voorlopig voor wat het is.

Toen is voorbij was

Niets had hij hier nog te zoeken gehad, geen toekomst en geen heden, dus ging hij er op uit. Daar waar hij gewenst meende te zijn.

Hij was daar in het begin trouw aan de regels, dat had hij hier nooit gehad. Na verloop van tijd trad de gewenning op, de verveling sloeg toe, zaken die hij hier had gehad, miste hij nu daar. Ze waren ook verboden.

Hij keerde terug naar hier, zonder heden, zonder toekomst, maar met een ingeprent verleden.

Afval aan het water, Noordzeekanaal, na storm

De digitale troglodiet (Spartaans project)

Er waren enige modules bijgeplaatst in zijn hersenen. Ook waren sommige stroompjes versneld en voorzien van een ander pad. Dit alles resulteerde in een tweeledig bestaan.

• Het bestaan gelieerd aan de werkelijkheid werd overschaduwd door een veelheid aan informatie en een niet te bevatten hoeveelheid dwarsverbanden, wat leidde tot volledige inertie en afschuw van het bestaan. Dat bestaan bleek veel verschrikkelijker te zijn dan ooit voor mogelijk gehouden werd. Er was nu immers veel meer zichtbaar, ook zaken op zeer kleine en grote schaal met behulp van de bijgeleverde attributen, externe realiteitsmodules in de breedste zin van het woord.
• Het gecreëerde virtuele bestaan, op zich aan te passen aan de persoonlijke wensen, maar inmiddels zo geëvolueerd, dat bijna niets meer herkenbaar was, een cryptowereld. Een niet aflatende en niet te duiden, lawaaierige, oncontroleerbare chaos.

Beide leidden merkwaardig genoeg tot hetzelfde gedrag, opsluiting in een donkere, prikkelarme (virtuele) kamer om alles te kunnen ontlopen, nagenoeg geen prikkels te hoeven ondergaan of hopen ze niet te hoeven ondergaan, al naar gelang de machtspositie in deze nieuwe transcendentale orde.