donderdag 27 juni 2013

Een moeizaam gesprek

Ach ja, weer zo'n meisje met een beugeltje aan de deur. Het is meteen duidelijk wat ze wil, maar toch begint ze helemaal fout: 'Goedeavond, hoe gaat het met u?' Een slechter begin was niet mogelijk. Na mijn ontwijkende antwoord: 'Wat wil je?' volgt een zielig verhaal over olifantjes. Ik val haar in de rede met de mededeling dat ik best geld wil geven, maar me niet wil binden aan een of andere automatische bankafschrijving. Ze kijkt beteuterd maar houdt vol. Ik onderbreek haar weer en het contact wordt daarna snel beëindigd. Teruggekomen in de huiskamer voel ik me bezwaard. Een chagrijnige man die het idealisme van de jeugd fnuikt. Maar ik heb niet om deze rol gevraagd. En haar start was helemaal verkeerd: 'Goedeavond, hoe gaat het met u?' Dat moet ze toch echt eerst afleren.

donderdag 20 juni 2013

Flarden

De zon schijnt nergens door. De wolken houden alles tegen. Geen druppel valt naar beneden. Het broeit overal. Een uitbarsting valt te verwachten, maar komt niet.

Alles zit op slot. Achter of door een waas van ondoordringbaarheid. Oprukkende ijverige domheid. Stuitende onbenulligheid.

De reductionist doet aan filosofie en de filosoof bekritiseert de reductionist. Kleinzielige moralist, niet begrijpend dat alles tevens niets betekent vergeleken met een plastisch en romantisch wereldbeeld. Het beeld is opgebouwd uit pixels of gevormd door modulaire hersenwerking, maar dat zegt niets over de afbeelding.

dinsdag 18 juni 2013

Hulpverlening

Te laat, te druk, te veel excuses, te vol, kortom succesvolle onsuccesvolheid. Och en nu nadert ook nog de warmste dag ooit. We zijn gewaarschuwd, niet gewaarschuwd, onvolledig, onheus, trappend in ongenoegen en onvoldane voldaanheid. Een oefening in tegenstellingen. Maar ik kom terug. Al is het via de achterdeur.

zondag 9 juni 2013

Een loffelijk initiatief

De raildrones doen hun werk naar behoren. Talloze konijnen zijn al geëlimineerd en geruimd door mensen voorzien van een basisinkomen. Zodoende kunnen de treinen in principe gewoon doorrijden zonder te ontsporen ten gevolge van verzakte rails door het gegraaf van de ontelbare konijnen. Een bijkomend effect is het dalen van het zelfmoordpercentage, dat geheel te danken is aan het afnemen van aanrijdingen met een persoon. Hoe dit precies in elkaar steekt is onduidelijk, maar het bestaat wel. Mogelijk is het aantal vermiste personen gestegen, maar dat moet nog nader onderzocht worden.

dinsdag 4 juni 2013

Goddelijk

Hij kwam van een zekere hoogte, maar toch gaf hem dat weinig vertrouwen. De zevende dag zou een rustdag zijn, dit werd hem echter niet gegund. Er was nog te veel gedoe, werk aan de winkel, details uit te werken, het verliep immers niet helemaal zoals gepland. Niets aan te doen, dacht hij en hij zette zich aan het werk. Uiteindelijk werd het maandag en er bleek niets veranderd. Alles was klaar maar toch leek het niet af. Hij bleef bezorgd en kon zich niet vinden in het resultaat. Teruggaan was geen optie, terug de eeuwige nacht in, hij zou zichzelf moeten ontkennen, dat kon hij niet. Dan maar door. Gelaten schiep hij nog wat, hoopte dat het goed was en probeerde de andere kant op te kijken.