dinsdag 27 januari 2015

Kwartetregistratie

In het appartementencomplex, bestaande uit een zogenaamde toren, twee pakhuizen, grachtenhuizen en winkelpanden, zijn talloze deuren, waarvan er waarschijnlijk altijd wel een niet goed afsluit of geforceerd is en daardoor toegankelijk voor iedereen.

Daarnaast beschikken de ongewenste bezoekers mogelijk over voldoende sociale vaardigheden en eigentijdse dramatiek om een gemiddelde bewoner zover te krijgen de toegangsdeur te openen.

Over het algemeen bestaat zo'n groepje indringers uit vier individuen, een leider, een meeloper en twee vluchters. De leider wil sowieso met respect behandeld worden en hoe dan ook niet gediscrimineerd worden, hoewel daar absoluut geen sprake van is, ondanks het feit dat hij zich onterecht op privéterrein bevindt. De meeloper probeert te sussen en te onderhandelen. De vluchters zijn meteen verdwenen.

Ze chillen in de noodtrappenhuizen en nooduitgangen van het complex. Als ze vertrokken zijn blijven de stille getuigen achter, lege pakjes sigaretten, lege wietzakjes, lege of halflege blikjes drank, verpakkingen van eten en snoep, etensresten, peuken, graffiti en vernield pleisterwerk. Alles getuigt van verveling en desinteresse. 

De broodnodige bezieling kan deze kwartetten alle richtingen op laten gaan of ze worden gewoon ouder, trouwen en stichten een gezin.

vrijdag 9 januari 2015

Hij is of was een ezel geworden

Reeds lang wilde hij ook eens om een blok lopen om te ervaren hoe dat was. Een bijzondere ervaring in een totaal waanzinnige omgeving. Hij gooide stenen naar de onkwetsbare kubus, of was het geen kubus, maar een blok ondoorgrondelijke mystiek. Het deerde de kubusvorm niet.

Hij ging aan een kruis hangen na lang oefenen en vond het helemaal niets. Dat kwam enkel omdat hij niet vastgespijkerd was, vertelde men hem.

De bekering tot het zweven nagelde hem aan de grond, geen levitatie te bekennen. Hij zweeg en verleerde het spreken.

Hij is in een volgend leven een groteske ezel geworden en balkt dat het een lieve lust is:
"Ik stoot mij graag tweemaal aan dezelfde steen."

Er kraaide geen haan naar.