Het was even slikken, dat nogal kinderlijke begin. Daar, ..... aan de kant bij Swann. Even doorgebeten en enigszins nieuwsgierig geworden naar Swann en de ik-figuur.
Vervolgens de rest van het eerste boek. Vol van obsessionele, kinderlijke en navelstaarderige liefde die de werkelijkheid van beide, Swann en de ik-figuur, bepaalde. Naïeve fantasie en verbeelding vulden schijnbaar eindeloos pagina's.
En niet te vergeten die prachtige beschrijvingen van de plaatselijke natuur, die niets toevoegden aan het moeder (Odette) en dochter (Gilberte) relaas.
Dat alles tegen een achtergrond van de hypocriete bourgeoisie en aristocratie, die geen echt leven leken te krijgen. Schimmen in een eentonige, vaak ronduit saaie, bedachte werkelijkheid.
Daarnaast werd alles voorzien van overbodige intellectuele verwijzingen, die er totaal niet toe leken te doen. Er op geplakt, niet geïntegreerd.
Eigenlijk dus een maniëristische streekroman met een intellectueel sausje. Veel geesten en geen inhoud.
Hij was niet geschikt voor Proust, of andersom natuurlijk. Hij hield meer van de nog te ontdekken tijd dan van de verloren tijd. Mogelijk was hij een fantasieloze rationalist met de verkeerde verbeelding.
woensdag 28 oktober 2015
zaterdag 24 oktober 2015
Afgeluisterd
A: Er is een dier dat je naar de keel springt.
J: Wat zeg je nu?
A: Wat ik zeg.
J: Wat bedoel je daarmee?
A: Nou een dier dat al je bloed uit je keel zuigt.
J: Je fabuleert.
A: Nee hoor, in Afrika, een soort hyena.
J: Nou, dat is dan een hyena met gedragsproblemen.
A: Hoe kom je daar nu bij?
J: Of het ontbreekt jou aan realiteitszin.
A: Daar snap ik niets van.
(Gesprek in de omgeving van het wooncomplex te Zaandam)
J: Wat zeg je nu?
A: Wat ik zeg.
J: Wat bedoel je daarmee?
A: Nou een dier dat al je bloed uit je keel zuigt.
J: Je fabuleert.
A: Nee hoor, in Afrika, een soort hyena.
J: Nou, dat is dan een hyena met gedragsproblemen.
A: Hoe kom je daar nu bij?
J: Of het ontbreekt jou aan realiteitszin.
A: Daar snap ik niets van.
(Gesprek in de omgeving van het wooncomplex te Zaandam)
dinsdag 20 oktober 2015
vrijdag 16 oktober 2015
Weten
Ze wist dat ze niet alles meer wist, maar ze wist niet wat ze wel en niet meer wist. Ze deduceerde en induceerde dat het een lieve lust was om alle ongerijmdheden in ieder geval te vermijden. Dat lukte aardig.
Wat ze niet wist was dat ze ook fabuleerde. Omdat ze juist die onwaarheden wel onthield, kwam ze toch regelmatig in onverkwikkelijke situaties terecht. Dit leidde zo nu en dan tot grote onzekerheid, angst en onverklaarbare boosheid.
Wat ze niet wist was dat ze ook fabuleerde. Omdat ze juist die onwaarheden wel onthield, kwam ze toch regelmatig in onverkwikkelijke situaties terecht. Dit leidde zo nu en dan tot grote onzekerheid, angst en onverklaarbare boosheid.
maandag 12 oktober 2015
Verandering
Plotsklaps heeft hij een hele grote voet.
Met die voet schopt hij alle angstige politici het land uit.
Blijkt dat er geen politicus meer overblijft.
Het land stort zich in chaos, anarchie, destructie en eeuwige feesten. Het bacchanaal kent geen einde meer. Het geweld doet denken aan Valhalla Rising, maar dan zonder doel en utopie. Herinnering oproepend aan Die Verwandlung van Kafka. Maar met een dochter, dan wel zus, die verandert in een libelle.
Met die voet schopt hij alle angstige politici het land uit.
Blijkt dat er geen politicus meer overblijft.
Het land stort zich in chaos, anarchie, destructie en eeuwige feesten. Het bacchanaal kent geen einde meer. Het geweld doet denken aan Valhalla Rising, maar dan zonder doel en utopie. Herinnering oproepend aan Die Verwandlung van Kafka. Maar met een dochter, dan wel zus, die verandert in een libelle.
woensdag 7 oktober 2015
zondag 4 oktober 2015
Abonneren op:
Posts (Atom)