woensdag 1 april 2015

De digitale troglodiet (Spartaans project)

Er waren enige modules bijgeplaatst in zijn hersenen. Ook waren sommige stroompjes versneld en voorzien van een ander pad. Dit alles resulteerde in een tweeledig bestaan.
  • Het bestaan gelieerd aan de werkelijkheid werd overschaduwd door een veelheid aan informatie en een niet te bevatten hoeveelheid dwarsverbanden, wat leidde tot volledige inertie en afschuw van het bestaan. Dat bestaan bleek veel verschrikkelijker te zijn dan ooit voor mogelijk gehouden werd. Er was nu immers veel meer zichtbaar, ook zaken op zeer kleine en grote schaal met behulp van de bijgeleverde attributen, externe realiteitsmodules in de breedste zin van het woord.
  • Het gecreëerde virtuele bestaan, op zich aan te passen aan de persoonlijke wensen, maar inmiddels zo geëvolueerd, dat bijna niets meer herkenbaar was, een cryptowereld. Een niet aflatende en niet te duiden, lawaaierige, oncontroleerbare chaos.
Beide leidden merkwaardig genoeg tot hetzelfde gedrag, opsluiting in een donkere, prikkelarme (virtuele) kamer om alles te kunnen ontlopen, nagenoeg geen prikkels te hoeven ondergaan of hopen ze niet te hoeven ondergaan, al naar gelang de machtspositie in deze nieuwe transcendentale orde.