Het viel niet te ontkennen, dat hij met moordlustige neigingen rondliep. Niet dat hij al iemand bedreigd had, nee integendeel, hij was de voorkomendheid zelve, maar er zat ruis op de golven.
Nadat hij tevergeefs geprobeerd had een spin te ontpoten, de spin was al dood voordat het zover was, begon hij alle madeliefjes, die sowieso overbodig waren in de winter, te ontwortelen.
Een kind sprak hem daarop aan en verwonderde zich over zijn bezigheid. Hij keek in haar ontwapenende ogen en schaamde zich dood.
Hij schrok wakker en meende dat hij enkel gedroomd had, maar dat klopte niet, hij was klaarwakker en zag zijn mijmering voor een droom aan. Het werd tijd voor een gespecialiseerd onderzoek.
