Ergens, op en onderweg

Weinig tijd

Vier vliegtuigjes en een meeuw

Veel verandert niet in Zaandam

Vals plat

Etalagekitsch

Passanten

Op weg naar Zatte (Amsterdam)

Tekort aan verbeelding, teveel aan naïviteit

Straattegels

Niet voor in een museum

Op zoek naar boeken (OBA)

Q-Oefening

Geen zwaarte, geen donkerte, maar Q-info

Gevelreiniging

Schimmelstadium

Inlogscherm (Zaanstad)

Kerkhofherfst (Zaandam)

Intermezzo

Het woord is dood. Niets kan nog informatie overbrengen, omdat de betekenis totaal verloren gegaan is. Het gevoel, de emotie bepaalt de reikwijdte van de term, die daardoor al verloren gegaan is voordat deze uitgesproken dan wel getypt of geschreven is.

Rest het beeld dat veelzeggender kan zijn, maar ook juist daardoor minder betekenis kan hebben. Een flits die snel weer verdwijnt. Een bliksem zonder impact en wat hopeloos gerommel van de donder in de verte.

Het is niet anders.

Terugkerend stillicht

Hij sleept en vliegt rond met zijn dode alter ego

Meerkoet imiteert aalscholver

Mislukt

NDSM (Amsterdam)

Overbodige lamp

Weifelende lijnen

Samengestelde samenstelling

De stenenlegger (onder viaduct in Amsterdam)

Ismail I, de zuigende narcist

Och, wat een karakteristieke neus en wat een rank figuur. Afgeschilderd als de Zaanse treitervlogger en nu daadwerkelijk gearresteerd.

Tjonge, ja er was en is overlast in Zaandam, niet alleen in Poelenburg, maar deze media-aandacht gaat toch wel erg ver. Tuig van de richel volgens de gewezen personeelschef in Wormerveer. En de landelijke kletsprogramma's die ook vanzelfsprekend al weten hoe het zit. Het is allemaal uiterst bedroevend, kleinburgerlijk en sensatiebelust.

En dan vindt men het vreemd dat men bekogeld wordt. Men gaat zelfs aangifte doen. De pathetiek ten top, op zoek naar sensatie en bescherming zoeken bij de vermaledijde overheid. De hypocrieten.

Verplicht buiten de stad

De hedendaagse roker

Als roker wordt hij tegenwoordig via de verpakking geconfronteerd met de mogelijke gevolgen van roken. Impotentie, bloedspuwen, keelkanker, verrotte tanden, gespleten voeten, hart- en vaatziekten, longkanker en ga zo maar door. Het is een schier eindeloze reeks van noodlottige dan wel ontsierende kwalen.

Zelfs blindheid, maar dat geeft dan weer het voordeel dat je de plaatjes en verontrustende teksten niet meer ziet. Het is een niet aflatende lijst van mogelijke gevolgen van deze verslaving, dan wel gewoonte, ook voor de nietsvermoedende omgeving.

Het heeft iets ontluisterends dat je als verkoper zoiets te koop aanbiedt. Dergelijke afschrikwekkende afbeeldingen en teksten voortdurend onder ogen te moeten zien en te overhandigen aan de argeloze koper.

Maar goed hij neemt aan dat de beginnende roker wel afgeschrikt wordt, die zal niet zo snel wennen aan de ontsierende verpakking.

De roker is niet alleen een zelfmoordenaar, maar ook een moordenaar. Kruisigen dat onverantwoorde type.

Voorlopig blijft hij roken tot hij zelf rookt. Roken is dodelijk, maar leven ook.

Samenstelling

Basis

Verwatering

De droogte sloeg toe. Er werd niet gedronken en het regende niet. Alles verdroogde, de huid kromp ineen. Er werd door sommigen gezocht en door velen afgewacht.

Menigeen wist niet waar te zoeken of wat te doen. Verstramming alom. De kennis was verwaterd.

Na lange tijd en vele slachtoffers sloeg de regen toe.

Veel overstroomde. Velen waren reddeloos verloren, enkelen wisten wat te doen, maar verdronken in hun euforie. De stilte was al wat restte, de menselijke stilte, niet die van het dier.

Boom, steen, lucht, gras en water

Met of zonder drank

Te laat zonder nadere aanduiding

Ondergronds viel er niet veel te zien. Het was er donker ondanks de meegenomen verlichting die opgeslokt werd door absorberende granaatappels. Onbegrijpelijk, maar wel uiterst vervelend. Er was niets aan te doen en wachten op verlichting was alles dat restte.

Die verlichting kwam niet. Dientengevolge, een woord wil ook nog wel eens gebruikt worden, teerde alles weg in vergetelheid, daar niemand op de hoogte was van de gekozen verblijfplaats. Mollen omringden hem achteloos en wachtten op de insecten die hem zouden gaan verteren, als de laatste adem hem ontschieten zou. Ook een mooie zinsnede, die schijnbaar aanvoegende wijs, mocht dit het geval zijn. De duivel hebbe zijn ziel.

Verward zakte hij weg in een onderbewustzijn om nooit meer wakker te worden. Al het andere bleef ongerichte speculatie.

Maria en zo (Antwerpen)

Etalage (Utrecht/RademakeR)

Voorbarig onnadenkend

Tellen lukt niet meer, de getallen zijn verdwenen. Vingers zijn hompjes vlees geworden. Sprongen in de duisternis leiden tot vallen in oneindige dieptes.

Het is tijd voor een pilletje, een spuitje, of een verdwijnen in het ongerijmde. Vleugjes herinnering strijken langs de wangen als weldadige honing in een glas melk bij een niet aflatende hoest.

Rustig slapen, droomloos en onbeweeglijk. De enige echte zombie die precies weet hoe alles in elkaar zit, maar verder onaftelbaar is geworden. De ultieme discalculator.

Zager, neus en struikkluis

Brettenpad met en zonder overstekende reiger

Sonsbeek(Arnhem)

Saai

De zin wil zich niet laten formuleren en blijft zich verzetten tegen letters, klinkers, medeklinkers, morfemen, fonemen, klanken, woorden, rijmelarijen, leestekens, rijm en andere zich herhalende dan wel vormende constructies.

Het is warm, de lucht is blauw, de zon schijnt en hij zit te lang in de zon. Om valt hij, op de stenen. Een buil heeft hij. Verder niets. Het hoofd onder de kraan zonder goed op te letten. Helemaal nat. Schone kleren aan. Naar bed, rusten. Te warm is het. Uit bed, wandelen. Ook warm.

De schaduwkant brengt verkoeling. De duisternis valt in. Hij loopt het water in. Dat blijkt slechts vijftig centimeter diep te zijn. Weer nat, weer schone kleren. Dan maar naar de film. Slaapverwekkend. Eindelijk slaapt hij en stokt de onzinnige woordenbrij.

De spirituele tuinkabouter

Nu alles achter de rug is, of juist niet, is het tijd om de balans op te maken. Wie wordt wanneer, waarom en hoe ontvoerd, vermoord, of gemarteld en vrijgelaten?

Het is allemaal de schuld van de nieuwe tuinkabouter die als een virus of plaag over de Lage Landen waait en zich overal vestigt. Onuitroeibaar is dit attribuut geworden in zijn nietszeggende verstilling.

Verboden zou hij moeten worden, zodat mensen zich echt druk kunnen maken over iets totaal onbelangrijks en zo hun frustraties de vrije loop kunnen laten.

Wat een weldadige rust zal dat geven.

Schoenen, blikjes, een pop en de huismot

Vetocratie

Er werd nu zo vaak gestemd dat alles leek te stokken. De afwijzers waren veel fanatieker dan de rest, de goedkeurders en de grote meerderheid van ongeïnteresseerden. De hele maatschappij raakte in verval door de geconditioneerde afvalligen van het gedeelde leven. Alleen zij bestonden nog.

Er werd besloten de referenda anders te formuleren met een negatie in de vraag, zodat nee in feite een ja stem werd. En zie dat was een uitermate intelligente vinding, Ze waren zo verknocht aan nee, dat ze niet doorhadden dat ze in feite ja stemden. De maatschappij ging weer draaien als een tierelier.

Draad(loos)

Een geteste hypothese is een overbodig geworden mening en een mening is niets anders dan of de weg naar een hypothese of de weg naar vergetelheid.

Nu ieder feit afgedaan wordt als een mening, kunnen er geen nieuw feiten meer bijkomen en zijn we op weg terug naar het stenen tijdperk.

Er zit niets anders op dan te gaan geloven en God de wereld te laten herscheppen. Niet de slang is het probleem, niet de boom van kennis, niet Adam, noch Eva, maar de domheid van de mens.

Even, terloops, in Amsterdam

Verdwaald, een dag te laat

Herhaling van regels

Het was tijd om het een en ander op een rijtje te zetten. Zoals gewoonlijk schoot hem niets te binnen dat geregeld dan wel geplaatst diende te worden. Er zat niets anders op dan iets te bedenken dat geordend kon worden.

Cijfers waren te afgezaagd, letters te bekend, beelden te ondoorgrondelijk.

Restte niets anders dan een slurf die oorverdovend trompetterde. Een leeuw die hevig brulde, of was het een luiaard die een leeuw imiteerde. Het werd in het geheel niet duidelijk, totdat het niet meer te harden was en hij besloot dat alles slecht virtueel moest zijn en net zo goed anders had kunnen zijn of misschien wel anders was.

In wezen hoefde er niets geordend te worden, het was allemaal al, buiten hem om, bepaald. De onbekende programmeur zag dat het niet deugde, maar had het gezag over de programmeercode uit handen gegeven en kon er niet meer bij.

Beschadigd

Op verzoek een bijdrage voor het bierfonds