Ten behoeve van de conditie

Stoklopen, vooruit, achteruit, het is om het even. Waar vroeger alleen de oudere medemens een stok van node had, blijkt het gereedschap nu ongekend populair geworden bij andere doelgroepen. De wereld is zo onduidelijk en onvoorspelbaar geworden dat men, als men zich voortbeweegt,  niet twee maar vier contactmomenten met de bodem nodig denkt te hebben. Men prikt in de straat op dusdanige wijze dat er hopelijk meerdere spiergroepen efficiënt worden aangesproken, maar wellicht is er ook een spirituele behoefte om de aarde meer ter beroeren tijdens het transport zodat men zich dieper organisch verbonden voelt met de grond als oermoeder. De stok kleedt ook goed af en geeft de bezitter een zekere status. Ongeveer zoals het degen bij de Middeleeuwer.