Impassioneel, expassioneel, niet-bestaande woorden krijgen realiteitswaarde als je maar lang genoeg volhoudt. Een man ziet, leeft, bedenkt, slaapt, komt om in zichzelf en blijft neurotisch spijkers op laag water zoeken. Wie vraagt wordt overgeslagen, of bereikt, maar ook dan is het niet meer dan een half pak melk.
Uitgedroogd, kaal, door de schrale wind verkleumd en voorzien van aanhoudend zeurende buikpijn: het is weer februari.