dinsdag 16 februari 2016

Huiskameroverwegingen

De verwarming brandt niet, hoewel de buitentemperatuur onder nul schijnt te zijn. Toch is het zo'n eenentwintig gaden Celsius in de huiskamer. Ondoorgrondelijk. Iets in het appartementencomplex gaat merkwaardig om met de buiten- dan wel binnentemperatuur.

Wind zorgt binnen voor koude, maar het tocht niet. Goed geïsoleerd. Momenteel is er weinig wind en overdag wel zon. Vandaar mogelijk de hoge binnentemperatuur 's avonds en 's nachts. Maar hoe werkt dit nu? Daarover breekt hij zich nodeloos het hoofd.

Tja, als er iets geweten wordt, dan gaat het over gravitatiegolven en ongrijpbare zwarte gaten en andere uiterst moeizaam of indirect meetbare zaken. Te klein om ongecompliceerd waargenomen te kunnen worden en te zwaar om überhaupt te kunnen worden gezien, maar wel met mogelijk perspectief.

Zo hoort hij allerlei stemverheffingen op de achtergrond en de toon alarmeert hem. Er wordt gescholden, getierd en gesmeten. Een ander temperament in een ander appartement, dat altijd weer getemperd wordt na verloop van tijd, zonder zichtbare schade, maar mogelijk wel met interne littekens.