De pet

Hij ziet er anders uit, gemarkeerd door het leven, niet door een uitwendige kwetsuur, maar door een aangeboren vervorming van zijn genen. Zijn leeftijd zal ergens tussen de twintig en dertig jaar liggen. Hij loopt altijd met een pet. Niet op het hoofd, maar in zijn hand, waardoor het lijkt of hij met de pet rond gaat, niet voor een muntstuk, maar eerder voor een wonder. De pet bedekt nooit en te nimmer zijn hoofd. Hij houdt de klep vast in zijn rechterhand, de pet ondersteboven, en beweegt het hoofddeksel op zo'n manier dat zijn hand voortdurend wel en niet door de pet bedekt is. Hij kijkt af en toe steels om zich heen, maar lijkt niet veel te zien. Een buitenstaander zou het idee krijgen dat hij zo maar geheel alleen met een op en neer gaande pet rondloopt, maar dat is niet het geval. Hij wordt altijd begeleid door zijn vader, die nooit echt ver van hem vandaan is.