The day after

Te laat, dacht de koning toen hij zag dat alles al voorbij was. Hoe komt het toch dat mij altijd alles ontgaat? Wat ze zeiden, wat ze deden, zelfs de kleur van de jurk ben ik nu al vergeten. Hij mijmerde verder op zijn troon terwijl het land aan hem voorbij trok. Koekhappers, moslimklagers, de dierenpolitie. De krant vol met obligate commentaren terwijl er eigenlijk niets te becommentariëren viel. Hij keek besmuikt zijn vrouw aan, die naast hem zat, maar zij was innig verdiept in een tuintijdschriftje. Of sliep ze? In de verte hoorde hij moeder zacht een lied zingen. Hij had het eerder gehoord, er was iets over te doen geweest, maar hij wist niet meer wat. Morgen verhuizen, hij zou meehelpen. Hopelijk wat leven in de brouwerij.