Verdwaald anachronisme

Medebewoners: interieur

Medebewoners: exterieur

De sfinxen versteend in surrogaat horror

De Hal, de Hef en de Rotterdam

Vermoeden

De reiger veronderstelde het bestaan van de muis, hoewel hij er niet zeker van was. Ieder moment dat hij dit wilde vaststellen werd hem ontnomen door de opeenvolging van gebeurtenissen. Probeerde hij het moment vast te zetten dan ontbrak het hem aan voorstellingsvermogen.

Bij het nuttigen van een muis deed hij zijn uiterste best bestaan en voorstelling te combineren, maar de muis werkte niet mee en bleef tegenstribbelen. Moeizaam schrokte hij de muis naar binnen. Enige meeuwen die in de buurt rondcirkelden konden het bestaan van de reiger niet ontkennen, maar vermoedden dat het slechts een zinsbegoocheling was.

De reiger had een vermoeden van de muis die zijn honger voor even gestild had. 

(Digitaal archief, 23-02-2000)

Man & Verbond 2

'...Maar het was verdomd lang wachten, op die stenen tafelen...'

Man & Verbond 1

'...Nadat hij de Rode Zee was overgestoken beklom hij de berg Horeb...'

Dumas

Hij verwonderde zich over de portretbeelden, alleen hoofden of ongeklede lichamen in allerlei posities. Eerst schoot hem het woord essentieel of Ding an sich te binnen, maar dat eerste was zo doelgericht en het laatste zo onbereikbaar. Geen klassieke portretten, gekleed in een willekeurige omgeving en een basale emotie of indruk.

Nee hier ging het om iets anders, mogelijk nieuws, de mens als zoogdier met bewustzijn, soms nog kenmerkend haar, maar dan toch ook weer geabstraheerde gelaten; tweedimensionaal. Een stille, niet ter zake doende, omgeving, iets religieus, mystieks. Bezinning op het eigen bestaan dat onvermijdelijk overeenkomt met de getoonde beelden. Geboren worden, erotisch leven en vergaan.

Fenomenale belevingskunst, passend in de tijd.

Zaanse tegenpolen

Onder de snelweg

Op het water