Een andere werkelijkheid

Mevrouw W. besloot dat het genoeg was. Vandaag moest de binnenkant van de brievenbus eraan geloven. Deze was namelijk al enige weken niet meer schoongemaakt. Vuil, bacteriën en andere virtuele rotzooi zou daar hoogstwaarschijnlijk in een vieze laag zijn aangekoekt. Onzichtbaar, maar aanwezig. Met handschoenen probeerde ze de gescheurde huid van haar handen te beschermen. Drie lange uren duurde de schoonmaakbeurt. Maar het resultaat mocht er zijn. De bacteriën konden het niet meer navertellen, zoiets hadden zij nog niet eerder meegemaakt. Maar de vliegen zaten braaf de wachten op het vensterkozijn. Ze wisten dat zij hun slag konden slaan, als mevrouw W. uit het blikveld van hun facetogen was verdwenen. Het levenloze oppervlak zou geen lang leven beschoren zijn.