Eens stond de verteller buiten zijn verhaal, ver verwijderd van zijn personages, kijkend als een buitenstaander, maar met weet van alles. De unieke vormer.
Momenteel maakt hij onderdeel uit van het relaas, zonder weet te hebben van de exacte inhoud en het verloop van de vertelling. De weifelende fantast.
Eens zal er geen verteller meer zijn, maar wordt het verhaal verbeeld door ontelbare personages. De inhoud is overbodig geworden, als het maar beweegt. De bewogen beweger.
