Wij zijn eruit. Het was boter bij de vis, haring bij de vleet, water bij de wijn en nog zo het een en ander. Wat duwen hier, wat trekken daar, een rituele rondedans, van hier naar daar en weer terug. Zoals dat gaat. Herhaalbaar, voorspelbaar en blijkbaar broodnodig. Een vernauwend perspectief, maar de toekomst van het land is gered. Dat wil zeggen, als de zon niet ontploft want dat kan natuurlijk altijd gebeuren. Of er valt ineens een varken uit de lucht, je weet maar nooit. Zomaar op het hoofd van de minister-president.